หนึ่งคะแนนจากแดนฝรั่งเศสที่ขุนพลปีศาจแดงเก็บได้ในเกมยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก มันบอกอะไรมากกว่าการเริ่มต้นที่ไม่ค่อยสวยงามเท่าไหร่ ไม่ใช่การเริ่มต้นความผิดพลาดของกองหลังและผู้รักษาประตูเพราะอันนั้นเรารู้กันดีอยู่แล้วว่าตอนนี้มันกลายเป็น ‘อุบัติเหตุประจำ’ ของนักเตะแมนฯ ยูไนเต็ด ชุดนี้ไปแล้ว แต่สิ่งที่เราเห็นชัดๆ คือการฟื้นคืนชีพจากสถานการณ์ที่ตกเป็นรอง จากโดนนำ 2 – 0 ตีเสมอเป็น 2 – 2 ได้ อย่างนี้มันซอมบี้ชัดๆ เทปความทรงจำของผมกรอกลับไปช่วงที่แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด รุ่งเรืองถึงขีดสุด บรรยากาศเก่าๆ ในยุคทริปเปิลแชมป์ย้อนกลับมาอีกครั้ง จำได้มั้ยว่าช่วงนั้นเราเป็นทีมที่ยิงประตูช่วงท้ายเกมและพลิกกับมาตีเสมอหรือเอาชนะได้บ่อยที่สุด เรียกว่าถ้ากรรมการไม่เป่านกหวีดจบเกมพวกเราก็ไม่ลุกจากหน้าจอทีวีเพราะกลัวจะพลาดเหตุการณ์สำคัญช่วงท้ายเกม บางครั้งก็ได้เฮบางครั้งก็เป่าปากที่สามารถแบ่งแต้มได้แบบฉิวเฉียด ผมลืมตากลับมามองทีมชุดปัจจุบัน …. มันจะเป็นการโมเมมากไปมั้ยถ้าผมจะบอกว่าเด็กๆ ของป๋าเฟอร์กี้ชุดนี้ก็เหมือนกัน…